افزایش برد حمله ناو «فوجیان» چین
حساب رسمی شبکه تلویزیونی مرکزی چین اعلام کرد که برد حمله سه نوع جنگنده ناونشین ناو هواپیمابر جدید چین، «فوجیان»، بخش‌هایی از دومین زنجیره جزایر در غرب اقیانوس آرام را پوشش می‌دهد.
عارف لطیفی:
حساب رسمی وی‌چت «یو‌یوان‌تان‌تیان» وابسته به شبکه تلویزیونی مرکزی چین (CCTV) نتایج نخستین تمرین نشست و برخاست سه نوع جنگنده ناونشین بر روی ناو هواپیمابر «فوجیان» را تشریح کرد. این تمرین سه نکته اصلی داشت: اول، برد حمله ناو که قادر است دومین زنجیره جزایر در غرب اقیانوس آرام را پوشش دهد؛ دوم، تجهیز ناو به پرتابگر الکترومغناطیسی که امکان به‌کارگیری انواع بیشتری از جنگنده‌ها و افزایش توان رزمی سیستماتیک را فراهم می‌کند؛ و سوم، عملیاتی شدن ناو و حضور آن در کنار دو ناو دیگر، که نفوذ چین در منطقه را تقویت می‌کند.
در این مقاله توضیح داده شد که برد عملیاتی ناو هواپیمابر ارتباط مستقیم با شعاع عملیاتی جنگنده‌های ناونشین دارد و برخاست از عرشه شیب‌دار ناوهای لیائونینگ و شاندونگ محدودیت‌هایی برای هواپیماها ایجاد می‌کند، به‌ویژه زمانی که جنگنده‌ها پر از سوخت و تسلیحات باشند. با این حال، استفاده از پرتابگر الکترومغناطیسی این محدودیت را برطرف می‌کند و امکان برخاست سریع و سنگین جنگنده‌ها را فراهم می‌آورد.
سامانه پرتاب الکترومغناطیسی قادر است زاویه و شدت پرتاب را دقیق تنظیم کند و انواع هواپیماها، از جنگنده‌ها تا پهپادها و هواپیماهای هشدار زودهنگام، می‌توانند به‌طور مؤثر از عرشه برخاست کنند. این فناوری سرعت واکنش بالایی دارد و تنها ۱۵ دقیقه طول می‌کشد تا ناو به آمادگی کامل برسد، که توان عملیاتی و پرتاب سراسری هواپیماها را به شکل چشمگیری افزایش می‌دهد.
به گفته ژانگ جون‌شه، کارشناس نظامی، با محاسبه شعاع عملیاتی جنگنده‌ها و برد موشک‌ها، گروه رزمی ناو هواپیمابر فوجیان می‌تواند فاصله گسترده‌ای را پوشش دهد و توانایی حمله و دفاع ترکیبی در آب‌های دور را به نیروی دریایی چین بدهد. این امر شعاع عملیاتی گروه رزمی را تا دومین زنجیره جزایر در غرب اقیانوس آرام گسترش می‌دهد.
تمرین همچنین نشان داد که تجهیز ناو به پرتابگر الکترومغناطیسی امکان برخاست همزمان چند نوع هواپیما را فراهم می‌کند و همکاری انواع مختلف هواپیماها توان رزمی سیستماتیک ناو را افزایش می‌دهد. این قابلیت به ناو اجازه می‌دهد تا سریع‌ترین واکنش را در حالت‌های رزمی شدید ارائه دهد.
وجود دو ناو هواپیمابر به طور همزمان باعث ایجاد دو حلقه دفاع هوایی و دو سامانه پشتیبانی می‌شود و در مأموریت‌های پیچیده یکی از ناوها می‌تواند حمله کند و دیگری پوشش و مراقبت ارائه دهد، که به استمرار عملیات و کاهش آسیب‌پذیری کمک می‌کند.
جنگنده‌های ناونشین فوجیان و ناوهای لیائونینگ و شاندونگ می‌توانند بر روی یکدیگر فرود آیند، بخشی از آن‌ها در آسمان گشت‌زنی و پوشش می‌دهند و بخشی برای سوخت‌گیری و آماده‌سازی بازمی‌گردند، که نه تنها توان بقا، بلکه توان تهاجمی گروه رزمی را افزایش می‌دهد.
همچنین، عملیات مشترک چند ناو هواپیمابر شعاع عملیاتی و عمق دفاعی گروه رزمی را گسترش می‌دهد و دامنه تسلط هوایی و دریایی را افزایش می‌دهد. این هماهنگی امکان ایجاد واکنش سریع و پوشش مداوم را در آب‌های استراتژیک فراهم می‌کند.
استفاده از پرتابگر الکترومغناطیسی همچنین محدودیت وزنی و زاویه برخاست جنگنده‌ها را برطرف کرده و امکان بهره‌برداری کامل از ظرفیت هواپیماهای ناونشین را فراهم می‌آورد. این فناوری اجازه می‌دهد هواپیماها حتی در شرایط رزمی کامل، پر از سوخت و تسلیحات، با امنیت و سرعت بالا برخاست کنند.
تمرین نشان داد که قابلیت عملیاتی فوجیان در کنار دو ناو دیگر، نه تنها توان رزمی و پدافند هوایی را افزایش می‌دهد، بلکه انعطاف‌پذیری و تاب‌آوری گروه رزمی در مأموریت‌های طولانی و پیچیده را نیز تقویت می‌کند.
با ترکیب فناوری‌های نوین پرتاب و همکاری چند ناو، نیروی دریایی چین قادر است هم حمله و هم دفاع ترکیبی را در آب‌های دور انجام دهد و حضور فعال و تأثیرگذار خود را در منطقه حفظ کند.
به طور کلی، تجهیز ناو فوجیان به پرتابگر الکترومغناطیسی و عملیات مشترک با سایر ناوها، ضمن افزایش توان رزمی، شعاع عملیاتی و انعطاف‌پذیری گروه رزمی را به میزان چشمگیری بالا میبرد و نفوذ چین در آب‌های غرب اقیانوس آرام را تقویت می‌کند.
