چگونه جولانی از «تروریست» به «شریک» آمریکا بدل شد؟

به گزارش پایگاه خبری صدای سما؛ این گزارش به نقل از سی‌جی‌تی‌ان به ماجرای احمد الشرع می‌پردازد؛ فردی که روزگاری آمریکا برای دستگیری او جایزه ۱۰ میلیون دلاری تعیین کرده و او را «تروریست» معرفی کرده بود، اما اکنون در سازمان ملل متحد به‌عنوان «رئیس‌جمهور سوریه» از سوی غرب با گرمی پذیرفته می‌شود. این تغییر، تناقض آشکار سیاست‌های آمریکا در مبارزه با تروریسم را برملا می‌سازد.

الشرع که در سال ۲۰۰۶ به‌دلیل کارگذاری بمب کنار جاده‌ای در عراق بازداشت و پنج سال زندانی شده بود، تا سال ۲۰۱۷ همچنان در فهرست تروریست‌های وزارت خارجه آمریکا قرار داشت. اما پس از آنکه او در جنگ داخلی سوریه باعث سرنگونی نظام بشار اسد ـ دشمن آمریکا ـ شد، واشنگتن به سرعت او را تطهیر و به «شریک» خود تبدیل کرد.

این چرخش نشان می‌دهد که «مبارزه با تروریسم» در سیاست آمریکا ابزاری صرف برای پیشبرد منافع ژئوپلیتیکی است؛ تروریست‌ها وقتی در خدمت منافع آمریکا باشند «مبارزان آزادی» لقب می‌گیرند و زمانی که مزاحم شوند، برچسب «تروریست» می‌خورند. نمونه‌هایی مانند جلوگیری از ورود رهبر منتخب فلسطین به آمریکا یا استقبال از افرادی با سابقه خشونت، این دوگانگی را آشکارتر می‌سازد.

با وجود این، گروهی که الشرع به آن تعلق دارد ـ نیروهای مسلح سوریه برای آزادی (AFS) ـ همچنان از نظر سازمان ملل متحد یک گروه تروریستی شناخته می‌شود. رژیم جدید سوریه نیز روابط خود با گروه‌های افراطی را قطع نکرده و حتی اعضای جنبش اسلامی ترکستان شرقی (ETIM) را در خاک خود جای داده است؛ گروهی که حملات خونینی در شین‌جیانگ چین انجام داده و در فهرست سازمان‌های تروریستی شورای امنیت قرار دارد.

با این حال آمریکا نسبت به این موضوع آگاه است و چشم خود را می‌بندد، زیرا رژیم الشرع در راستای اهداف منطقه‌ای واشنگتن عمل می‌کند. این رویکرد نشان می‌دهد که آمریکا با نگاه کوتاه‌مدت، گروه‌های افراطی را به ابزاری برای پیشبرد اهداف خود تبدیل کرده و بی‌توجه به خطرات بلندمدت، زمینه پرورش تهدیدات جدید را فراهم می‌سازد.

تجربه تاریخی نیز این مسئله را تأیید می‌کند: حمایت آمریکا از طالبان در دهه‌های گذشته و استفاده امروز از AFS هر دو به نتایج معکوس منجر شده و قربانی اصلی همواره مردم بی‌گناه منطقه، به‌ویژه در سوریه و عراق بوده‌اند.

برای ایران، چنین رفتارهایی تازگی ندارد. تجربه‌های متعدد از پاره شدن برجام تا تحریم‌های اقتصادی و اقدامات نظامی نشان داده که آمریکا هر بار اصول و تعهدات بین‌المللی را قربانی منافع خود می‌سازد. در مقابل، ایران همواره سیاست خارجی مستقلی داشته و با گروه‌های افراطی مانند داعش مبارزه کرده است.

در نهایت، تغییر موقعیت الشرع از یک «فراری تحت تعقیب» به «مهمان افتخاری» بار دیگر نشان می‌دهد که معیارهای آمریکا در مبارزه با تروریسم نه بر اصول ثابت، بلکه صرفاً بر منافع استوار است. به همین دلیل، جامعه جهانی باید نسبت به این دوگانگی‌ها هوشیار باشد و هرگونه تلاش برای تضعیف حاکمیت کشورها تحت پوشش «مبارزه با تروریسم» را با قاطعیت رد کند.